Van jongs af aan als puber ben ik altijd een dromer geweest. Op school door het raam in het klaslokaal naar buiten kijken, een soort stil verlangen naar een ander en fascinerendere wereld.

Na het op de markt komen van de Quartz horloge rond jaren 80, is mijn fascinatie voor technologie begonnen, het beginpunt van verwondering over technologie. Tot op de dag van vandaag is die verwondering voor technologische apparaten gebleven en alleen maar sterker geworden.  Niet alleen als ik kijk naar wat er technologisch bereikt is maar ik heb nog meer fascinatie voor wat er gaat komen.  Als kunstenaar probeer ik deze twee aspecten “het wegdromen en fascinatie voor techniek” samen te voegen in het tekeningen project ‘Fundament of Construction’ (FoC). 

Het project FOC is voor mij een ode aan de kracht van technologie en zijn ongelimiteerde mogelijkheden. Ik wil met mijn project een persoonlijk perspectief tonen. FoC is een soort habitat en toont een alternatieve (toekomst) visie, een ander perspectief op de relatie tussen mens en zijn plek in de wereld.  De tekeningen tonen een geconstrueerde werkelijkheid opgebouwd uit een remix van (objecten) technologie, (klassieke) oudheid, (geconstrueerde en  mythische) symbolen en de mensfiguur. 

Ik ervaar dat we leven in een tijd waarin individuele ‘gevoelsarmoede’ steeds meer heerst.

Gevoel en intuïtie, kenmerken die ons als mens uniek maken lijken in schril contrast te staan tot (digitale) technologie. In mijn werk komt één symbool in veel taferelen terug. Het vierkante rode ruit. Voor mij staat de ruit symbool voor het  ‘fundament’ of het ‘mechanisme’, de intuïtie en de innerlijke stem die iedereen heeft.   

Ik probeer mijn gedachtegoed concreet te maken, niet enkel visueel maar ook als gevoel. Kunst maken is vaak een intrinsiek proces en dat valt niet altijd eenduidig of letterlijk te vertalen naar de beschouwer toe. Kunst kijken moet vooral een beleving zijn.